Yürüdüm hep yürüdüm arkamda ne var ne yok
Dönüp bir kere kendime neyim diye bakmadım
Nefsime yenik düştüm seyyiatım gayet çok
Adam gibi yaşayıp hiç bir iz bırakmadım
Bir çileli hayattı başı sonu gam keder
Güldüğüm zamanların ağrısını yaşadım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla