Güneşin ilk ışıklarıyla uyandım.
Penceremden seyrettim dünyayı, uçsuz bucaksız göklerde ki sevdayı
Baktım ki dünya her şeye rağmen dönmeye devam
ediyor aldırmıyor insanlardaki telaşa, amansız karmaşaya.
Bizler alıştık, bu telaşa ve karmaşaya alışmasan da mecbursun son nefesine kadar yaşamaya boş vermeden dünyaya.
...türkmenkızı...
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta