Boş Verdim Şiiri - Abdullah Yaşar Erdoğan

Unuttum, unutmayı.
Çok çile çektim ben.
Boş verdim dünyayı,
Bin adım ilerdeyim ben.

Yurdum, yuvam kalsın.
Bu ten kurda yem olsun,
Umurumda değil dünya,
Yeter ki can yolda solsun.

Bildim, bilmeyi, bildirmeyi.
Düsturum okumaktan gelir.
Resûl’den aldım o sevgiyi,
Bin bir çile bana vız gelir.

Boş verdim, yalan şeyleri,
İyi tartar oldum sevgileri,
Bana iki cihan lâzımsa,
Kabul etmeliyim gerçekleri.

Nerede dünya mülkü olanlar?
Bak unutulmuş adı sanı.
Hani dünyalık için yananlar?
Ondan çekilmiş damar ki kanı.