olan olacağına varıyor işte
nasılsa bir kez demiş olduk da
aç açık biraz da kaçıktık
dolaşmaktan baş döndüğü için günlük gaileler içinde
hiç mi hiç uyanamadık
yüklendiğin de sırtımıza palanla çuval çuval saman
giydirildiğinde de tüm uyduruk hurafeler üstümüze
gözlerimiz halen daha çapaklıydı gözler mahmur
ne olacaktı şimdi geri vitesimiz de yoktu
akıl baliğ de olmamıştık ki ileri vitesimiz olsun
tekrar yeniden doğuşu da olmaz artık hiç bir şeyin
şimdi mi şaşkın şapşal kaldık işte cıs çıplak ortada
tüm değerlerimiz elimizden göz göre göre çalındı
aile mahalle din örf adet vs. kültürü gibi
safsataları sımsıkı tutup koy verdik gittiler
bizi biz yapan tüm öz kuralları
hiç hesaba çekmedik hiç sorup soruşturmadık da
nereye ve nasıl gider diye bu kaptansız ve rotasız gemi
üstün körü kapalı kapılar arkasın da verildi hükümler
kapana düştük beyinsiz gibi de hemen
lakaytlık ve düşüncesizlik şiarı içindeydik zaten
bu aleme tamah edip unuttuk gidilecek dünyamızı
sanal ortamlar da beyinlerimiz şehvetiyetle sulandırıldıkça
bir karış açıkta kalmış şapşal sulu ağızlarla
çıktık hemen hak dizginlerimizden
düştük her önümüze konan çirkeflere gözümüz kapalı
hiç çaba bile göstermeden
sinirlenme kendin ettin kendin buldun işte belanı
olacak elbet her şeyin mutlaka bir bedeli
ödeyemezsen işte böyle ağlatır dururlar bi günah ananı
kaşınmaksa hemde nasıl kaşındık işte durduk yerden
uyuz mahlukatlar gibi hem içimiz hem dışımızla
satılmak bu kadar ucuz değilken
üste her şeyimizi de verdik parsel parsel
hiç mi hiç düşünmeden
bir kez dinledin mi aldığın her bir nefesi veren yüceliği
etki evelahır tepkiye eşittir o da bunu yanına koymaz
eninde sonunda da öcünü elbet ki alır ve de alacak
hiç kimsenin bir çöpünü o hiç boş yerde de bırakmaz
hemen heba edildi ceddimizin canı pahasına tüm emekleri
anlamını bile kavrayamadık hala biz bu canım vatanın
boş ver de gitsin dedikte durduk işte
iş işten geçtikten sonra dövünmek neye yarar ki
yitmemek içinse şu anki tüm çırpınan gayretlerin
aklın yeni yeni mi geldi başına
sen ipini kendin geçirmedin mi
bre ahmak o günahkar boynuna
boş boşuna debelenme koynuna girme iblisin
bari erkek olda sandalyeni de tekmele de koy gitsin
sen her bir vakitte ceza ödemeye alışmışsın nasılsa…
(15.05.2015) AZAP…
Kadri AtmacaKayıt Tarihi : 16.5.2015 17:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!