...............Boş Ver.. Kendi Özüm Kend ...

BOŞ VER…

Boş ver, be sevgili.! ! !
Sol yanım, kriz’i hançer, olsada.
Boncuk boncuk sen terlesemde.
Takılma sen, hassas birgünüme, ve özlem dolu ağlayışlarıma.
Geçer az sonra..

İşin aslı ne biliyormusun.
Sanki, Allaha söz vermişim gibi, seviyorum seni.!
Hani vatan millet borcu gibi,
Bakma sen, dik duruşuma, aslında boynum hep bükük’dü.
Fark etmedin, fark edemedin sevgili..

İstanbul sokakları gibi kalabalık, içindekiler kadar yabancıyım.! !
Kendime.
-Yoğunum
Mahşeri alem gibi

Ama düşünüyorumda.!
Benim bir tek, yüzüm vardı, oda sana dönük olandı.
Kömür gözlerine bakışlarım.
Sarı saçlarına, en çok benim ellerimin, dokunuşları yakışmışdı.
Hani hayat, senden ibaret, nefes almak seninleydi
Hani solup kaldığım, olurdu güzelliği’nin yanında.
İnkar etmedim ki hiç.
Bazen utanırdım, yüreğimin içindeki senden.
Ama aldırış etmezdim.arsızlığımdan.
Hani derler ya dünyanın çivisi çıkmış diye
Halbuki tahtalarıda pek sağlam değildi
Anlayamadılar be sevgili ne sen ne başkası
Boşver …..

(Kendi özüm, Kendi sözüm)
04.02.2014 Ahmet KILIÇ.
www.ahmetkilic.com
http://uyeler.antoloji.com/ahmet-kilic-1
google: şair ahmet kılıç
twitter: @kilic0044