Boş ver Şiiri - Celal Işık

Özüdür insanın sözü,
Tutulmayan sözü boş ver.
Çok sözün azdır vefası,
Vefa'sızsa yari boş ver.

Sohbet var kış gibi biçer,
Sohbet var çiçek gül açar,
Sevgisiz kalmışsak naçar
Dünya malın olmuş boş ver.

Çare varda ezilene,
Çürüyenin vay haline,
Derman olmazsa derdine,
Doktoru,hekimi boş ver.

Boş ver dünyanın malına,
Bir canan lazım bu cana,
Gidip el olduysa sana
Oğlun muş kızın mış boş ver.

Ey insanlık ey ahali
Nedir bu dünyanın hali
Kestik bindiğimiz dalı
Baş belası aklı boş ver

Canlar üç günlük dünyada,
Kavgadan kime ne fayda,
Celal der'ki bir sarayda,
Bedbaht geçen ömrü boş ver.