Boş ver, bırak zamanı!
Ne yazarsa yazsın.
Değil mi ki oluru yok yazgının,
Dünya dediğin ederi kadar,
Ne, nerede, nasıl batacaksa batsın.!
Haklı olmak da bir yere kadar.
Onca kalabalıkta yalnızlığın kadarsın.
Madem huzur cephesinde yeni bir şey yok!
Bırak kader teslimiyete zorlasın.
Barışın zûl olduğu yerde
Bitmemeli bu savaşın.
Herkes bilir ki adalet öksüzdür bu âlemde.
Ama tüm adaletlerin üstünde hesabı Allahın.
Masumiyetin kaleleri düşmüş birer birer,
Kimyası bozulalı hayli olmuş insanlığın.
Ağlarsa halimize bakıp zaman ağlasın.
Boş ver, bırak dünyayı!
Ne yana istiyorsa dönsün varsın!
Değil mi ki ruhsatı yok ecelin,
Ömür dediğin gittiği yere kadar,
Vadesini bekler.
Nerede nasıl olacaksa olsun.
Gelsin Hz. Azrail koparıp canımı alsın.
TmR 31.10.2016 13:54
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 14.11.2016 14:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!