Yüzüne bakmadan geçip gidenin
Selamını boş ver yüzünü boş ver
Peşinden koştukça kaçıp gidenin
Kelamını boş ver sözünü boş ver
Anlamı kalmamış içi boş gözün
Muhabbet etmeye yok ise sözün
Yalandan yüzüne gülen o yüzün
Anlamını boş ver özünü boş ver
İhaneti görmüş gönül kırıksa
Yüreğinde hüzün bakış buruksa
Canı, cananlığı sana çürükse
Makamını boş ver sazını boş ver
Duvarda asılı kaldıysa sazın
Gizlice içinde büyürse sızın
Terk ederek giden o nazlı kızın
Endamını boş ver közünü boş ver
Kalktıysan ayağa, takılıp düşüp
Kanatma yaranı her yerde deşip
Üstünlük kurarsa haddini aşıp
Meramını boş ver nazını boş ver
Kahır’a doyduysa ağarmış döşüm
Gelenler ağamdır gidenler paşam
Kâbusa döndüyse beraber yaşam
Devamını boş ver yazını boş ver
Necati KEÇELİ
İZMİR
Kayıt Tarihi : 1.5.2009 13:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Keçeli](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/01/bos-ver-38.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)