boş ver…
hiç tanışmamış olalım biz…
üzmeyelim yalnızlığı
ürkütmeyelim
sessizliğimizi…
alıştırmayalım ellerimizi
başka başka ellere…
boş ver…
hiç tanışmamış olalım..
hem
bir başka yağar yağmur
sonra..
bir başka doğar güneş
odamıza..
işin yoksa
sen
gözlerine sürmeler çek
kırmızı pembe
rujlar al
saçlarını dalgalandır;
ben
her sabah traş olayım
saçımı başımı tarayayım
üstüme başıma dikkat edeyim
bu yaştan sonra..
boş ver…
içimizi doldurmayalım
çocuksu heyecanlarla..
sen hiç beni tanımamış ol
ben de varsayayım ki;
sarı saçları dalgalı
beyaz teninde
altın pullar parlayan
kırmızı bir gülü elinde tutmuş
da gelen
ıslak dudakları gül kokan
mavi gözlerine bulanmış
yağmurlu bir gecenin
kadife karanlığını aralayıp da
gül pembesi kurusu
ıslanmış saten
elbisesi
tenine yapışmış
lülelerinden
kirpiklerinden
yağmurlar damlayan
yağmurları ağlatan
damla gibi
su gibi
ırmak gibi
deniz gibi
okyanus gibi
dala dalga
yosun tutmuş
kayalar misali
yüreğimi döven
bir
kadını
hayal etmemiş
olmayayım…
boş ver…
bu işler bana göre değil..
zaten
oldum olası
hiç romantik olamadım..
işin yoksa
bu yaştan sonra
buğulu camlara
isimler yaz
çiçekleri sularken
onları sev..konuş…
işin yoksa
kırmızı güller al
bir bir..
burcunu öğren
gazeteden
falına bak
şiiri sev
şiir yaz..
boş ver..
sigaram hiç bu kadar
dertli yanmasın
sonbahar
hiç bu kadar
sıcak olmasın..
dökülen yapraklar
hiç olmadıkları kadar
sararmasın..
her gün geçtiğim
şu tren garı
duvardaki büyük saat
boş vagonlar
ıslak raylar
hiç anlatmadıkları kadar
konuşmasın…
bırak sussunlar..
bu şehir sussun
kalabalıklar sussun
yağmurlar sussun
ve hatta
sular sussun..
ve hatta
içimdeki
sessiz
çığlıklar
sussun…
avaz avaz
bir sessizlik
bağırsın…
bas bas bağırsın
sükunet…
boş ver..
ben arkamı dönüp
gidiyorum bu şehre..
sen
beni fark etme bile..
en iyisi bu..
hiç tanışmamış olalım..
ve hatta
ben bu şiiri
hiç yazmamış olayım
ve hatta
sen de hiç
okumamış ol..
ve hatta
her zaman ki gibi
hiç anlamamış ol
beni..
boş ver..
dert etme..
bozulmasın alışkanlıklarımız
bırak dağınık kalsın
saçlarımız…
seninle benim
yalnızlığımız
zaten
tek ortak yanımız…
Kayıt Tarihi : 18.12.2008 14:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!