Her yanın örülü dört duvarsa.
Gönül içinde hapis kalmışsa.
Sakın ağlama gönül yerderde.
Bırak tırmalama.
Emin değilsen kendinden.
Boş ver......
Kendine acı verirsin,
Zaten zevk alırsın acıdan.
Her yerini tırnaklasanda.
İlaç arama mehlemi kendinde olsa.
Emin değilsen kendinden.
Boş ver......
Yuttuğun hayat olurdu zaten.
Tozlu bir taş al yerden.
Düşünme fazlasını eksik olan,
Göz değilde gözün içindeki ferse,
Üzerini boş yere kazıma.
Emin değilsen kendinden.
Boş ver......
Üzülme ağlama bağladığın hayata.
Kabuk kalın kalsın.
Sonra soran olursa,
Kabuk değil bir iz dersin.
Tozlu taşıda parlatma.
Emin değilsen kendinden.
Boş ver......
Kayıt Tarihi : 26.9.2020 20:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sergenle Herhangibirdunya](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/26/bos-ver-105.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!