boş ve yalan Şiiri - Hakan Önal

yanlızlığım bir buket karanlık
bir damla kan gibi ılık
akıp giderken gecelerin arasında
bir mum yaktım umut adına
gülendam koydum adını

uzaklardan gelen bir kırlangıç
bir masum göçmen kuşu kadar
özgürce süzülürken özgürlük
rüzgarı delip geçerken
takıldı dikenle tele kanadı
şimdi yüzü soluk kalbi bölük
türkülerde kaldı türküler

bir sigaranın ateşi gibi
duman ve kederden ibaret
hayat adı verilen bu çılgın denizde
küreklerini kaybetmiş bir sal gibi
dalgaların insafına bıraktı kendini benliğim
denizi var eden üç koca madde
bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm
su ise koca bir yalan
umut gibi durmadan kanayan
bir kadın vücudu gibi var olan
arzulanan ama
boş ve yalan...!