Boş Sarhoşluk Şiiri - Veciya Güven

Karamsar gözlerin, yıllanmış asrıyla,
Kim bırakmış seni,bırakmış sağanaklara,
Uzak bakışların,sürgünlerde bedenim,
Uçun kuşlar denizlere,haber versin gözlerin,
Bu ne boş sarhoşluk,bu ne biçim saltanatlık,
Masmavi gökyüzü,bulutlarla karanlık,
Ve yine bir sabah,secdede eğik başım,
Üzerimde yorgunluk,gözlerimde yaşlarım
Merhamet duygusu,şimdi nerede artık,
Mazide gizlenmiş,dostluk ve arkadaşlık
Hani nerede soyluluk,azad edilmiş artık
Başım al aşağı,buyruklarda bir hüküm
Az kaldı ayrılık, bitsin artık, ızdırap,
Bu ne yalnızlık,bu ne boş sarhoşluk
İnsanlarda kalmadı edepten bir nahoşluk
Yıllardandır köleyim,yıllardır hasret,
Yağmalanmış gönül,kan kokan elleriyle
Parçalanmış,zedelenmiş ıssız bir yerdeyim
Al artık ellerini, kim bilir nerelerdeyim,
Çekilmez ayrılık,çekilmez bu dert,
Bom boş sarhoşluk,hayat külliyat,
Maide,tiryaki,zülüfün kirden.
İki cihan bir arada,söylemem niyet,
Bu ne boş sarhoşluk,bu ne boş diyet.