Boş Sandalye Şiiri - Sûzi Kalp

Gidiyorsun buralardan, yüreğini bırak da git,
Borcun var bana onca zamanın hatrına.

Bıraktın beni sensiz,
Kaldım öylece çaresiz.
Bağırıyorum sessiz sessiz...
Kurduğumuz hayaller, güldüğümüz hikâyeler
Kaldı o boş sandalyede.

Gidiyorsun uzaklara, bedenim olmasa da
Ruhun hep yanımda.
Gözlerim arar durur,
Her zaman orada bulur.

Giderim oralara gözümü kapadıkça,
Hissederim seni; tenim yanar ya...
Bilmezsin neler çekerim,
Sensizlik ölüm bana.

Üşüyeceksin bensiz,
Uyandın tek, çaresiz.
Ağlayacaksın sessiz...
Kurduğumuz hayaller, güldüğümüz hikâyeler
Kaldı o boş sandalyede.

Yokluğunda yandım, durdum.
Söndüm, kül olup savruldum.
Geleceksin biliyorum, buralardan gidiyorum...

Kalacaksın sen de bensiz,
Yaşayacaksın öylece çaresiz.
Haykıracaksın sen de sessiz...
Kurduğumuz hayaller, güldüğümüz hikâyeler
Kaldı o boş sandalyede.