Boş Sandalye Şiiri - Ahmet Volkan Tosun

Bu akşam efkârım derin,
Gitme kal ay ışığı,
Çayıma yansı.
Ne dem biter bu gece
Ne de su,
Burnumda buram, buram
Hasretinin kokusu.

Dur bakalım rüzgâr,
Öyle esip de geçmek var mı masamızdan
Hele bir otur,
Soluklan.
Sonra gidersin sen de onun gibi
Onun gittiği yere gidersin üstelik
Geri götürürsün bana bıraktığı kederi…

Boğdun beni içinde kara deniz!
Şu yağmurlu, toprak kokan güzel gecede
Yine başladık ondan konuşmaya…
Yosun bağladı içimiz.

Bu akşam efkârım derin,
Akrebe yelkovana söz geçmiyor yüreğim.
Söz geçmiyor zamana…
Zaten saat işlemez ki!
Masasında boş sandalye olana…

(13 Ekim 2010 00.14)