Boş bir sahnede oynuyoruz,
Hayatın gülüşlü yalan oyununu,
Bir yandan sahnede ki acı hayat,
Bir yandan kahkahalarıyla gülen acılı hayat.
Sahne boş,
İnsanlar mutsuzluğu,çaresizliği oynuyor,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta