Sabaha akarken geceler
Unutulurken yine ben, ellerim başımda,
Boş masamda dolu olan anılar bekler
Her telini beyazla yazıp boyadığım
savurur durur sevda rüzgarı saçlarımı usulca.
Hırpalanan yüreğim, hırpalarken kalemimi
DöktürüR yine nağmelerle, yanar bağrım
Aldığım soluk havaya karışan,
Havaya karışansa okşayandır yanağını
Bakamazken gözlerim, utanır gözyaşlarım,
Akan damlalar usulca ellerime kapanır.
Benim yanımda ne tarifdir ki ağlamak
Yüreğim ağlarken yağmur dahi saflaşır.
Seyrelmişcesine bende umutlar
Sokak lambalarıyla koşuşurken,
Geceler güneşe çıkmadan,
Hüzünlü saatlerde SEVDAN yine bende kalır...
Kayıt Tarihi : 15.8.2009 17:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suna Baş Şimşir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/15/bos-masa.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!