Ne zaman aklıma gelse hatıralar,
Bırakırım her işi, doyasıya yaşamak isterim o anı.
Birazdan uçup gideceğini bilirim,
Durdurmak isterim zamanı...
Çok uzun sürmez asla, hep bir dakika
Yavaşlar zaman, her saniyesi sanki bin dakika.
Bitmesin hiç, yaşamak isterim hep o an ile,
Kaparım gözlerimi ama nafile..
Elbet biter hepsi, hiçbişey kalmaz baki,
Hayat, en güzel yerinde biten bir tiyatro sanki.
Bitti benim rolüm, iniyorum sahneden gizli gizli
Ödülüm... Bir kutu... İçinde hayatın anlamı gizli...
Kayıt Tarihi : 13.2.2017 16:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet İbrahim Özsağlam](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/13/bos-kutu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!