!! BOŞ İŞLERİ BIRAK !!
Sen git sevgi bahcesine, güller dik.
Aç gönül pencereni, Rabbini sev.
Düpe düz bir istikamet üzre git.
Herkesten çok sen, peygamberini sev.
Atıver de gitsin, kini garezi,
Mevlaya bırak, her seni üzeni,
Tut elinden, Allah diye gezeni,
Sen yüce Allah'ın, dostlarını sev.
Yolun doğru olsun, kaç her eğriden.
Uzak dur hem ileri, hem geriden.
Kalp yorulmaz, asla aşktan sevgiden.
Oku sen Allah'ın kitabını sev.
Fayda yoktur, fani yalan dünyadan,
Gördün mü hiç geri dönen mezardan?
Sakın geri durma, beş vakit namazdan,
Sev ama Allah'a ibadeti sev.
Bir misafiriz, yolculuk çok yakın.
Gidiyorlar sırayla, akın akın.
Düşün sen, aklını başına takın.
Sev ama, sen ezeli bakiyi sev.
Kim fayda buldu ki maldan paradan,
Helalinden versin, bizi yaradan,
Fayda gelmez ki anadan babadan,
Sev ama sen, hayır hasenatı sev.
Yürü ilahi yoldan, ipe sarıl,
Küs; zalim nefsi emmarene darıl,
Yatma ahrete çalış, harıl harıl
Sev ama sen, seni yaradanı sev.
Sevmeyi veren sevilmeyi ister,
Nimetleri veren şükürü ister,
Ibatetlerde daim ihlas ister,
Hepsini sev ama rızayı çok sev.
Kayıt Tarihi : 20.6.2024 18:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!