Boş imiş meğer Şiiri - İsmail Çiftci

Bir ömür bekledim sevdim avundum
Şu dünyada sevmek boş imiş meğer
Bildiğim tek tez idi onu savundum
Şu dünyada sevmek boş imiş meğer

Güzel badesinden içtikçe kandım
Dünya peşimizden gelecek sandım
Aşkı pervanede döndükçe yandım
Şu dünyada sevmek boş imiş meğer

Aslı kerem sevda herkes biliyor
Sevgi ana kendi kuzu meliyor
Bir tek hata tüm iyiyi siliyor
Şu dünyada sevmek boş imiş meğer

Öyle bir hayal ki özele eştim
Cümle güzelliğin peşine düştüm
Şimdi yaralıyım kadere küstüm
Şu dünyada sevmek boş imiş meğer

Çiftci İsmail’im böyle ne çare
Zaman acımasız bitti bir kere
Ömür geldi geçti boşa avare
Şu dünyada sevmek boş imiş meğer

13 06 2016 PAZARTESİ