Boş hayat Şiiri - Ozan Oğuz

Bu gece hayat ve zaman durmuş gibi
Öyle yavaş ilerliyor ki
Hüzünler çöktüğünde kalbine
Ve girmesiyle gecenin çatısından içeriye

Bir an duraksıyorum
Duranlığında zamanın
Ve önümü göremez oluyorum
Sisinde gecenin kayboluyorum
Zaman durmuş, gelecek yok gibi
Herşey geriye gidiyor,
sadece geçmişin izleri gece vakti

Güneşin doğuşuna dek
Geçmek bilmiyor zaman
Kayıp düşünceler ve uzun hayaller
Rüyalarla geçiştirilen hüzünler
Gecenin saklılığında

Günün başlamasıyla
Yeni bir umut, bazen bir sevinc
Yaşamaya devam etmek için bir sebep
Bosa kurek cekmek icin
Süregelen sürünüşe devam
İzdirabı sürdüren bir umutla