Akşamları otururken evdeki köşemde,
Düşledim düşledim her şeyi.
Sonsuza kadar ne kalacak bizlere…
Yaylalarda, bozkırlarda,
Gökteki bulutlar mı, yıldızlar mı?
Ay mı, güneş mi?
Dört mevsimi birden yaşarken
Evimde yurdumda,
Yapayalnızım ben,
Var mıyım, yok muyum bilemiyorum.
Dalıp dalıp gidiyorum boşlukta,
Akıp gidiyorum ırmaklar gibi
Çaresizliğimin girdabında
Sonsuzluğun içinde…
Sessiz sedasız yalnız ben,
Yalnız ben…
Kaybolan yalnız ben,
Uçuşan düşlerin arasında,
Gidiyorum…
Kayıt Tarihi : 1.3.2008 08:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tellioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/01/bos-hayal-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!