Boş Geze Geze Şiiri - Kasım Akçay

Unuttum bildiklerimi,çok bilmişlik yolunda,
Hep sıla diye diye kaldım beter gurbet elinde.
Ne işim varıdı benim Arabistan Çölünde.
Yoruldum,kahroldum boş geze geze…

Bile bile girdim namert koluna,
Bülbül konar mı hiç diken dalına?
Nasıl kıyar,insan olan canına.
Yoruldum,kahroldum boş geze geze…

Yılan gibi sürüm sürüm süründüm,
İyilik için it kılığına büründüm,
En sonunda ben de kötü göründüm,
Yoruldum,kahroldum boş geze geze…

Ak gördüğüm şeylere kara dediler.
Bu mevkiye sahtekarlıkla geldiler.
Vicdanlı insanlar neden hep öldüler?
Yoruldum,kahroldum boş geze geze…

Namık Kemal’e dünyayı zindan ettiler,
Nazım doğru yazdı,sürgün ettiler…
Pir Sultan Abdal’ı idam ettiler,
Yoruldum,kahroldum boş geze geze…

Haksızlığa şahit oldum,kurşunladılar,
Mahkeme salonunda beni yalanladılar,
Nice nice hakimleri satın aldılar,
Yoruldum,kahroldum boş geze geze…

Üzerime yedi kişi saldılar,
Bir imzaya tam bin lira aldılar,
Soydular beni,kendileri eğlenceğe daldılar,
Yoruldum,kahroldum boş geze geze…

İnsanoğlu yaptıkların ayandı,
Çıkar için ne renklere boyandı,
Yeter artık bıçak kemiğe dayandı,
Yoruldum,kahroldum boş geze geze…