Yine akşamın hüznü çöktü içime
Ellerimi koyup ceplerime
Kendi sıcaklığım-la ısıtarak
Kaldırım taşlarını sayan adımlarla
Senin açmayacağın o kapıya yürümek..
Kilidi açıp ayağımın ucuyla kapıyı itmek
Ve soğuk boş koridora bakmak
Neyse boş ver
Girmek gelmiyor içimden
Sensiz o boş eve
Korkuyorum üstümdeki hüznümle
Yalnız kalmaktan...
Kayıt Tarihi : 26.4.2015 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!