Boş ekran Şiiri - Burhan Küçük

Boş ekran

Bu kente yağmur yağıyordu
Akşamın güneş batımında
Rüzgar.........
Hangi tarafa eseceğini bilmiyordu

Antenleri ters dönmüştü
Kalbimin ekranının
Ve hep seni gösteriyordu
Yağmurlu,puslu bu havada

Bir cızırtı,bir karıncalanma
Sen kayıyordun ekranda
Düzeltmek için anteni
Çıktım dama yağmurda

Döndüm,ekran bom boş kaldı
Işıkları çoktan kesmişlerdi
Yıldırım korkusuna,elektrikçiler
Şalterleri indirmişlerdi

Burhan KÜÇÜK
Kdz.Ereğli