Boş duvarlar Şiiri - Yakup Başar

Birden bire bağladın kanadımı kolumu
Kırıverdin benim hayal dolu umudumu
Sevdiğimle ne güzel yaşam sürüyordum
Dert nedir bilmez iken dertlere boğuverdin

Bakma o duvarlara sen bir şey göremezsin
Bembeyaz duvarlarda bir şeyler yazıyor
Senin gözlerin aşktan başka bir şeyi görmüyor
Görmek istesen de sen hiç bir şey göremezsin

Bürümüş senin güzünü özünü iş ve aşk
Dön etrafına iyice bir bak kim var yanında
Hayaller dünyasında sen mutluluk arama
Sonu olmayan sevgilere umudunu bağlama

Kimseler bilmiyor bu gidişin ne olur sonu
Bazıları güler bazıları da kırar umudunu
Bir gün gelir diye beklersin benim yolumu
Görmek istesen de göremezsin sen onu

Dokunmayın bana her yerimde bir kıvılcım var
Anlayan beni bir Allah’ım birde yarim var
Belki anlarlar beni her yerde bir anım var
Bu işin sonunda ya ölüm yada ayrılık var

Yıkılmaz sandığım koca dağlar bile eridi
Gözümden akan yaşlar dere oldu süzüldü
Belki de bize uzun bir yolculuk gözüktü
Gençliğim çocukluğum gözümde süzüldü

27.12.2009
Yakup BAŞAR