Dünya yalan,
dünya boş derler ya! ..
Yıllarca dinledim bu masalı.
Bu masalla büyüdüm âdeta.
Evet büyüdüm.
Büyüyünce anladım ki
dünya doluydu,
hem de dopdolu.
Boş olan bizdik,
hem de bomboş.
Kendim doldukça öğrendim
dünyanın dopdolu,
kendimin bomboş olduğunu.
19. 6. 2000 – Pazartesi
Abdurrahman ÖzdemirKayıt Tarihi : 7.12.2006 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)