Yeşil idi hani ki o yaprak tutunmuş iken kendi sağlam dalına.
Kopup da salınırken usul usul bakın hele turuncusuna, alına.
Ruh ilişmiş dünya denen bu dala, gider iken ne kalacak yanına.
Aşk gerek, sevgi gerek hatta az da hasret yaraşmaz mı şanına?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta