Boş Dünya Şiiri - Muhammed Elyıldırım

Bir gün etrafıma şöyle baktım
İnsanların koca dünyada koşuşturmasına
Her biri birer karınca gibi çalışıyordu
Sonu olmayan bu fani dünyada

Hicranlı dünyaya sordum sen neymişsin
Kahır rüyasında birer nefret penceresisin
Neden sorarsan sebebini bilemem göreceksin
Üzerindeki bu kuklaların seferindesin

Yazdım seni ben bu defterime
İsterim silinmesin nefretin üzerimden
Sonu olmayan boş bir yalan huyundan
Boş dünyayı unutmasınlar ahiret sonunda

Tertemiz bir dünya ister olduk
Hep bir engel oyununa koyulduk
Enginlerde mutluluğu boş bulduk
Boş dünyada çaresini zor bulurduk