Boş Dünya Şiiri - Esat Erbil

Biz gelmedik dert çekmeye,
Eğlenceli hoş dünyada,
Rakı, şerap zehr içmeye,
Bu değersiz boş dünya'da.

Sokulmayız köşk seraya,
Toplanalım bir araya,
Aldanmayız pis paraya,
Bu değersiz boş dünya'da.

Yalvarcıyım tek Huda'ya,
Düşmiyelim çöl ada'ya,
Barı düşün pek sevdaya,
Bu değersiz boş dünya'da.

Küstü yürak bağladılar,
Hiç bilmeden dağladılar,
Gör erenler ağladılar,
Bu değersiz boş dünya'da.

Elden gelse kurtar kendin,
Mutluluğun anla fendin,
Yaşam zordur çözün pendin,
Bu değersiz boş dünya'da.

Aşkı bilmez içi püçtür,
İçi püçse kötü içtir,
yalan aşkın sonu hiçtir,
Bu değersiz boş dünyada.

Söyler (Esat) bilmiyene,
Göz yaşını silmiyene,
Dava için ölmiyene,
Bu değersiz boş dünyada.

Gel cevherin vurma taşa,
Huzurlusun düşme şaşa,
Hep çileler geldi başa,
Bu değersiz boş dünyada.