Boş Çıkar Şiiri - Ayhan Kocabay

Bu hayatta nice insan tanırsın
Dışı süslü içi bazen boş çıkar
Yaklaştıkça biraz daha yanarsın
Yürekleri kaya gibi taş çıkar

Menfaat olunca güler sırıtır
Dansözleri köşe bucak aratır
Utanma arlanma bilmez kırıtır
Beden canlı fakat içi leş çıkar

Yüzünde maskesi kalbinde kiri
Ahlak fukarası edep fakiri
Kandırıp toplumda bulur bir yeri
Boya akar arta kalan fos çıkar

Ne canlar yakarak bulur değeri
Hak etmeyen eşek olsa eğeri
Yalpa yapar bir ileri bir geri
Konuşunca otuz iki diş çıkar

Her köşede olur temel taşında
Kırk tilki dolaşır gezer başında
Ağlasa da riya vardır yaşında
Dilediğin kapar yine hoş çıkar

Tanıyınca geçer zamanı çoktan
Ayırmak zor olur siyahı aktan
Dert alıp durursun başına yoktan
Gerçeklerin hayal çıkar düş çıkar

Soymak kandırmaktır seni gayesi
Aldatır etiket makam payesi
Seçilmez ki kavun değil iyisi
Dertsiz başa bin bir türlü iş çıkar

Çaktırmaz yanaşır yılandır sinsi
Hayvandan beterdir bel ki de cinsi
Yolunda gider hep talihi şansı
Sana zahmet ona ise aş çıkar

Toplumda yer bulur asla utanmaz
Dünya yansa onun yüreği yanmaz
Milletin sırtından bir türlü inmez
Şapkasından tavşan çıkar kuş çıkar

Ayhan Kocabay
19.07.2020 Toplumsal şiir