Bu bir ayrılık hikayesi
Uzun ama acı bir hikaye
Ne acıdır ki ortada bir ayrılık var
Sanırım hikayeyi de
Hüzünlü kılan bu olsa gerek
Mevsim sonbahar aylardan Ekim
Benim kitabımda yazmazdı lakin
Hayatımda açacağım yeni sayfanın
İlk satırı bu oldu Ayrılık
Sen hayatımın en büyük yanlışı
Sen olmazsa olmazım olan yavrumun babası
Sen son nefesimde dahi affedemeyeceğim
On bire beş kala mahkeme kapısında bıraktığım
Çıkmaz sokaklarımın son günahısın
Başlıyorum yalansız hayata tek tabanca
Birde daha ne olduğunu anlayamadan bakan
Bedeni kalkanım,gözleri kurşunlarım olacak
Yavrumun küçüçük elleri ve masum gözleri yanımda
Zaman büyük bir öğretmendir
Ne yazık ki bütün öğrencilerini öldürür
Çile dokudum bende evlilik tezgahında
Yılmadan yorulmadan dayandım, dayandım
Olmadı, olamadı asla olamazdı da
Sevgisi riya çıktı sadakatsizlik aldı başını gitti
İşte son perde bu evcilik oyununda
Ne senden bir ses,ne benden bir veda
Allarımı kara yaptığın çeyizim yükleniyor arabaya
Ben senin hakikatten uzak özgür hayatından çıkıyorum
Sen hayatını dolu dolu yaşamaya
Bense yavrum kucağımda baba ocağına
Ben işte o günden beri
İlk gün doldurup son gün geri aldığım
Boş bir çerçeveye dalar giderim
Ne zaman bir Ekim yağmuru yağsa
Gözyaşlarım çiğ tanesi gibi
Yaktığın yüreğime düşer
Hep acıdan akan gözyaşlarım
Tenimi acıtır,içimi üşütürde üşütür
Sanma ki bu hayat mükafattır sana
Mazlumun ahı yerde kalmaz
Elbet birgün gelir
Ateş olurda yüreğine saplanırda saplanır
17.10.97 / 2006
Kayıt Tarihi : 17.10.2006 09:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir hüzün ki gülen gözlerimi karartan Bir acı ki hayatımı karartan Bir ümitsizlik ki yüreğimi daraltan Bir yaşam ki beni sevgiye küstüren. Evet hayatın içinden geliyoruz hepimiz, hayatın içinde varoluyoruz, hayatın içinde yok oluyoruz ya da hayatın içinde yaşama karşı mücadele veriyoruz. ... Her şiirin bir rüyası vardır.işte benimde yıllardır gördüğüm acı rüya..... İnsana sadakat yaraşır görsede ikrah Yardımcısıdır doğruların Hz Allah....
Çıkmaz sokakların son günahı....
ah.
İlk gün doldurup son gün geri aldığım
Boş bir çerçeveye dalar giderim hüznün resmini çizmişsiniz elinize saglık
Tenimi acıtır,içimi üşütürde üşütür
Sanma ki bu hayat mükafattır sana
Mazlumun ahı yerde kalmaz
Elbet birgün gelir
Ateş olurda yüreğine saplanırda saplanır
Sennur Hanım ne kadar güzel olmuş
Hiç şüpheniz olmasın kalmaz.
Güzel yüreğinize kaleminize sağlık
İnsana sadakat yaraşır görsede ikrah
Yardımcısıdır doğruların Hz Allah....
beytindeki öğüt bence doğruyu gösteriyor...Şiirinizi kutluyorum Şennur kardeşim...
TÜM YORUMLAR (20)