Boş Çerçeve Şiiri - Ayten Özgün

Aç kapıyı sevgilim bu gece sana geldim
Tut’ki korkularımı senin için yendim
Bir sevda ki gönlümde karşılık görmese de
Bir kalp ki seni ölene dek sevecek
Kapattım kapıları mı bölük pör çük anılara
Sana aşkımızı anlatacağım dizelerim de
Coşku ve arzu ile doluyum yine
Soğuk kış gecesiyle başlıyor acım
Boş çerçeveye bakar dururum
Bakışlarını görürüm bir an inan benliğim erir
Dalgın dalgın bakıp seni düşünürüm
Gecenin kaçı olmuş bilemiyorum
Daha da derinleşiyor hayallerim
Hiç alkıma gelmiyor ki terk edildiğim
Bu gün olmazsa yarın da ümitlerim
İnce bir yağmur gibi misali gözlerim
Sayfalar dolusu ağlamak istiyorum
Gel teselli et beni tatlı dilinle
Gece inmeden kirpiklerime