Boş bir oda da,
Boş bir sandık misali,
Ben yine aynı yalnız,
Ben yine aynı garip.
Ucuz bir yalnızlığın acısını çekiyorum,
Boşu boşuna beni bu garipliğe sürükledin.
Senden bana ne kaldı ki,
Sadece gidişinin verdiği üzüntü.
Neden hep sorumsuzluklar,
Ve acımasızlıklar bende biter,
Bilmiyorum...
Boş bir odadayım,
Yalnız ve garip,
Hüzün ve gözyaşı,
Ben yine boşluktayım...
Kayıt Tarihi : 4.4.2005 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!