Boş bir kamış idim Şiiri - Halil Şerif A ...

Sazlıkta kamış idim,
Kargılardan bir kargı...
Halden hallere girdim.
Sen halden anlar mısın?

Çiftçi vurdu baltayı,
Açmak için tarlayı,
Ne yapsın ot kargıyı?
Sen bulsan saklar mısın?

Çocuk buldu sevindi.
Kendine at edindi.
Bir koşturup bir indi.
Coşkumla kanar mısın?

Kadın gördü aldırdı.
Kırıp kırıp kaldırdı.
Odun edip yandırdı.
Odumda yanar mısın?

Çerçi aldı mal oldum.
Sepetlerde dal oldum.
Bir seyyah hamal oldum.
Gurbette arar mısın?

Hâna reva gördüler.
İlmek ilmek ördüler.
Çardak edip övdüler.
Döşümde yatar mısın?

Çoban halim anladı.
Kaval edip dağladı.
Duyan gören ağladı.
Feryadı duyar mısın?

Âlimde hayat buldum.
Kamışken kalem oldum.
Mürekkep canla doldum.
Benimle yazar mısın?

Gâh yerlerde süründüm!
Gâh sarayda göründüm!
Gâh yazıya büründüm!
Hikmeti kavrar mısın?

Arifde buldum değer,
Cahilse telef eder,
Aynıysa aslım eğer,
Cilveye bakar mısın?

Kamış idim yardılar.
Kalem oldum kırdılar.
Mürekkebe yâr idim,
Yârimden ayırdılar.

Bu hâl ile zevaldeyim.
Bu halile ben ne deyim?
Bu hâl-i leylâdan deyim
Hicranıma ağlar mısın?