BOŞ BİR KAHRAMANLİK..
Çok hemde
Dudaklarının bulundugu yerden
Ayırmadan sesli bir derin nefes aldi
Hala nefesimi keseçek kadar
Beni defalarça öldürüp
Defalarça
Yeniden yaşataçak kadar canlıydı.
Başini kaldirdiğinda
Afallıyarak geri çekildi
Bir an
Daha önçe hiç görmedim
Bu öfkeyi
Kapkaranlık bakiyordu
Kısık gözlerinin arasinda derin kuyular
Her şeyi yutup geçmek isteyen
Ölümçül kara delik
Tüm yıkımı peşinden sürükleyen
Fırtına gibi
Dudaklarinin arasindakiler
Sanki kelime değildi o an
Vurduğu yeri yakan, kıran, kavuran
Birer ateş parçasi.
Keskin nişançinin tüm marifeti
Harflerden yaptiği silahıyla
Vurdu hedefini
Peki bunlar ne dedi
Alayci bir şekilde
Ayrıntı basit gereksiz ayrıntı
Dedim.
Öfkesi sakinleşti
Yapilmasi gereken fedakarlık
Boş bir kahramanlık dedim
Ben ne oldugunu biliyorum.
31 Mart 2020
Selami Sagir.
Kayıt Tarihi : 31.3.2020 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!