Boş Bir Bira Şişesiyim Şiiri - Şair Otuzbir

boş boş bir bira şişesiyim ben
eskiden bir çift içmişti beni
sevgiliydiler mutluydular
paraları yoktu ve sadece beni alıp
içmişlerdi,sırayla yudum yudum
paralarının olmaması engel değildi
onlar yine mutlu
ve beraberken çok neşeliydi
dünya o an dursa
onlar bununla ilgilenmez
yine birbirlerinin gözlerine bakıp
içimdeki bira bitmesin diye
yavas yavas içerlerdi
o gün çok güzeldi
ben bile etkilenmiştim onların sevgisinden
ama beni bıraktıkları yere
gelirlerdi tam 6 ay geldiler
sonra bir daha gelmediler
ve o park artık eskisi gibi değil
ve ben nefret ettim o parkta olmaktan
onlar olmayınca çiçeklerde soldu
çocuklarda gelmiyor artık oynamaya
banklarda kimse oturmuyor
yalnızlık parkı oldu orası
ara sıra çocuk geliyor tek başına
ama kız hiç gelmedi
çocuk onu özlüyor
anlıyorum bunu gözlerinden belli
bir bana bir parka bakıyor
ve doluyor gözleri
beni alıp kırıcak diye korkuyorum bazen
ama beni eline alıp dalıyor
sanki bende buluyor sevgilisini
bi birayı paylaştığı
içimdeki o birayı içtikleri
günleri hatırlayıpta ağlıyor çocuk
ama kız ona geri dönmicek
o da kıza bir daha gitmicek
bunu hissettiriyor çocuk bana
ve her gelişinde
ilgileniyor benimle saatlerce
park bile biliyor
parktaki köpek,çiçekler,kaydırak
hepsi görüyor çocuğun ne kadar
üzgün ve ne kadar özlem dolu olduğunu
ama yapıcak hiç birşey yok
elimizden bir şey gelmiyor
keşke gelseydi
kızıda o parka
oturdukları o banka
getirebilseydik
ve hala yazıyor orda
kazıdığı isimleri hala duruyor
o ağacın üstünde
ve o ağaç artık çiçek açmıyor
çünkü onlar buraya artık hiç gelmiyor
ve ben boş bir bira şişesiyim
içimdeki birayı onlar beraber içti
ve artık çocuk orada tek başına içiyor
ve anlaşılıyor gözlerinden,ne kadar özlediği...