Kaplasın içimizi, o ulvi, insan sevgisi!
Hepimiz bir arada, olalım çocuk perisi!
Erdemliyiz, kimseyi ölüme terk edemeyiz,
İnsanca yaşamak herkesin hakkı, boş gerisi.
Hani kuşların, kadınların, ırmakların sesi?
Aşkla doyuralım bebeği, köpeği, kediyi!
Sakatı, fakiri, kimsesizi gözetmeliyiz,
Allah için, Peygamber için, insanlık gereği!
Kayıt Tarihi : 16.6.2013 19:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!