Her şey boş
Sınırsızca büyüyor, hiçlik.
Uzaklar ölüyor ya da ölüler uzaklaşıyor benden
Güneş etkilemiyor tenimi
Yağmur eritmiyor
Rüzgar çevremi dolaşıyor ürpertmeden tüylerimi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
