Boş Şiiri - Cüneyt Eren

Yoruldu artık konar göçer gönlüm
Kabuklarımdan duvarlar ördüm çevreme
Tecrübelerden de kilitler kapısına
Üstelik yalnızlıkta ürkütmuüyor eskisi gibi artık
Ben varım şimdi sâde ben…
Gönlüm bomboş,
Ne başkası ne de sen..

Geçti artık o günler,
Acılar ve de elemler..
Her baharla tazelenen özlemler
Ne gözgöze gelmenin unutulmaz yâdı
Tatlı gülüşmelerin o çocuksu tadı
Bitmez gecelerin sabahında uyanmanın heyecanı
Silindi gitti hülyalarımdan
Götürdü gitti seni de rüyalarımdan..

Senin olsun artık bütün sokaklar
Yalnız dolaştığım ıssız parklar
Üstünde gecelediğim banklar..
Yatak yaptığım çimenler..
Sessizliğinde gecenin o dolunay
Yeşil ağaçlar, öten kuşlar..

Tükenmez derlerdi sevgiler, bitmez
Yalanmış işte hem de ne kolay..
Esen bir rüzgar gibi, hafif ve de sâkin
Ölüm sessizliginde artık yâdın
Yaşanmamış gibi, yok düşlerimde artık yerin..
Hiç olmadın benim için ne geçmişte ne de yarın..
Benim için bitti artık sen ve yalan mazin…

1998