Borsa Şiiri - Şener Özdemir Yozgatlı

Bire üç almak için girdik borsaya,
Ne hayaller vardı binecektik Opel Corsa’ya,
Döndük gemilerde aç susuz kürek çeken forsaya,
Yedi bitirdi bizi üç ayda, çevirdi çulsuz tazıya.

Kaybedince herkes potansiyel suçlu gözümde,
Birkaç yemek pişer vallahi ateşimin közünde,
Duramaz oldum inan verdiğim hiçbir sözümde,
Sinirlerim allak bullak, laf söylesen yumruk gözünde.

Zelzele olsa veremezdi bu kadar zarar,
Maddi manevi devamlı yaralar kanar,
Kafanı çalıştır artık ver mantıklı bir karar,
Alınteri olmayınca kazansan neye yarar.

Hergün hesaplarsın hisseyi, endeksi, F.K.’yı,
İnan çöpe giden kağıtlarım zengin etti seka’yı,
Kurban keseceğim kurtarabilsem bu illetten yakayı,
Böyle giderse birkaç yıla kalmaz, imam verir selayı.

Gündüzleri teleteks, geceleri kitap dergi,
İş çığırından çıktı artık neyleyim buldum derdi,
Bilsem açardım okuduğum yayınlarla büyük bir sergi,
Satar satar kazanırdım da, devletime verirdim vergi.

İçki kumar söndürür derler yuvayı,
Doğru söylemişler eklesinler bir de borsayı,
Kaybedince kat kat yersin de parsayı,
Satarsın her şeyini verirsin de, yine yedirmezler sana pastayı.

Garip bir memursun borsa senin neyine,
Borç harç haciz gelecek nerdeyse şeyine,
Al maaşını ye huzur içinde, bak gönlünce keyfine,
Az kazan, helal kazan haram götürme evine.

Kim soktuysa belasını bulsun Allahtan bu batağa,
Bir daha tövbe böyle bilmediğim bir sapağa,
Dönersem namerdim çıkamaz oldum sokağa,
Bir kurşun sıkmak geliyor, kaş üstünden şakağa.