Bornova Şiiri - Süleyman Balaban

Gözlerindi belki
Sana bağlanmama sebep
Bakarsan sana
Sanki kendi yalnızlığımı
Yaşar gibiydim
Bir cumle kurmuştun
Aşina sözlerle
O an her seyim olmustun
Gariban berduş kalbimde
Seni kader yazmıştı belli
Acıya naçar kaderime
Şimdi yıllara sövsem hadsizce
İsyan deme benim ki sadece
Suskunluğun bedeli olan
Yenilen yüreğe...

Yenildim yine bir çift göze
Nasip görür müyüm seni
Bu esmer bornova gecelerinde
Işığın buldurur belkide
Kaybettiğim hükümsüz
Dedim ya Bornova gecelerinde...