Çiçekçilerde bahar, vitrinlerde kırmızı
Şu renkli ayakkabılar, bu mavi buluz
O kadın incecik manken
Bir diziden yürümüş
Şu sarkık eteğim bu soluk yazmam
Hangi çileden örülmüş giydiğim yelek
İşte baharında bir kız bir oğlan
Ne ayıp! Ama ayıp mı sokakta öpüşmek?
Bu çay bahçeleri dolup dolup boşalır
Bu insanlar neyi dolaşır her gün
Pazar terli ama pahalı bir tutam ot
Çocukların sevdiği, zor gider eve
Hiç değilse sevilsem ya birazcık
Şu karşıdaki kalabalık…ucuzluk?
Asfaltta bordo…
Büyük vitrinlerin ezdiği kadın.
Kayıt Tarihi : 6.5.2014 23:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)