Ummanda vurgun yemiş gibiyim
Her yanımdan zıpkınlar batıyor ruhuma
Küllenir bir yangın yeniden yüreğimde
Söndürebilirse söndürsün bakim deniz
Seni sordum kuşluk vakti doğan güne
Bahçede zamansız açan çiçeğe böceğe
Tutundum bir reyhanın dalına nefeslendim
Güneşli bir gündü kendimi dışarıda buldum
Gittim geldim geldim gittim bakındım
Hala bizden bir şeyler var diyerek avundum
Hiç bir şey eksik değil ziyadesiyle buldum
Gerçeğimle yüzleştim sevgiyle umutlandım
Bu bendeki yara kolay geçmez bilirim
Kaç badire atlattım dur durak bilmedim
Kışın ayazındayım baharın arifesinde
Açıldıkça çoğalan nar gibi dağılsam da
Kanasın varsın bu cerahatteki irin
Ben sevgiyle ölür sevgiyle dirilirim
Anam eksik bırakmış nedenini soramadım
Ondandır kırgınlığım onun için sitemim
Geçmesini istemeden geçecek biliyorum
Hayatın tozlarını yaşayıp siliyorum
Aşk acısı bu durmadan yanıyorum
Borcum mu var sana amele kalbim
05-01-2022
Cemal KarsavranKayıt Tarihi : 6.1.2022 17:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!