İnsan güveniyor birisine;
Oysa, borçlu kalıyor yine!
Bir helallik borcum varmış;
Ama borcumu demeyeceğim!
İnsan hayatıyla cebelleştiğinde,
Anlıyor hayatın ne rengarenk
Ne fırıldak olduğunu.
Bense orada hapsoldum, başım dönüyor!
İnsan yanılmayı istediğini
Hiç bu kadar istemedi.
Keşke bu şiirler bana yutturulsa...
Ama hepsi esastan sahi!
İşte, bu içimdeki fırtınalar!
Dinlemekten sayfa yırtıldı.
Ey söyle kader ortağı!
Şimdi susman yakışmaz mıydı?
(2012)
Mümine AltayKayıt Tarihi : 25.2.2017 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!