Bu akşam ellerim boş geldim diye kırılmayasın bana.
Ben senden daima alacaklıyım,
Bunu böyle bil.
Dipsiz derinler gibi bir bakış,
bir iki tatlı söz,
ya da sessiz bir dokunuş gibi mesela.
Korkma tüm bunlar veresiye değil,
ben bunlar olmadan nasıl bir dahaki gelişimde
ömürlük bir şiir sarıp getireyim yüreğimden yüreğine?
Biz ancak böyle borç yapar,
O borcu da böyle kaparız.
Biz sevip susan değil,
aşık olup yazanız.
Biz borçlu sevdamıza
ancak şiir yazarız.
Gel etme sen yine de
hep kendini alacaklandır.
Bu alacak diğerlerine benzemez,
koy aklına, okudukça yıllandır.
Koy aklına, beni hatırla,
koy aklına, beni çağır,
Koy aklına, bak kapıya.
Aç kapıyı,
ben geldim.
Kayıt Tarihi : 31.10.2012 12:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berk Gülen](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/31/borclu-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!