Borçlarımızı Ödeyelim Şiiri - Gülhan Özkara

Sene 1990, bir taziye evi
Suruç Merkez
Ahmet KIRMIZI Emmi'nin
Babası mı ne ölmüş
Oralarda Sufi falan diyorlar
Bir şeyhe bağlı bir adam
Şıhının akrabaları
Dükkanına çökünce
Kimisi çuvalla pirinç
Kimisi yağ, kimisi bilmem ne
Adama ağır gelmiş
Biraz kenardan gideyim demiş
İşte bu adamın evi
Piramit gibi yığmışlar
Paketlerden çıkarılmış sigaraları
İsteyen alıp içsin diye
Bir sandığın üstüne
Tütün de var tabii
Bir seksenlik din alimi
Sohbet ediyor Kürtçe
Biraz anlıyoruz ama az
Ev sahibi bu vekarlı âlime
Bu Kürtçe bilmez deyince
Kulağına eğilip
Mübarek adam
Türkçe devam etti
Kaldığı yerden
Sohbet bitince
Soruları aldı
Her çeşit insan var cenazede
Evliyadan teröriste
Biri sordu
Efendim şimdi biz sıkıntılıyız
Askeri mi tutacağız, dağdakileri mi
Efendi Hazretleri bana ve onlara
Hiç eğip bükmeden
Müthiş bir ders verdi
İslama göre Ulu'l Emr'e itaat var
Askerlerden yana olacaksınız
Tabii ayrıldık biraz sonra
Taziye evinden
Bir ara memlekete geldim
Anlattım bir aklı erene
Adam hiç korkmadan
Böyle dedi dedim
O da bana
Seksen yaşındaki adam
Kimden korkacak dedi
Zaten onlar birbiridir
İmanını mı satacak yani
Sekseninden sonra dedi
Benim bu vekarlı şanlı zâta
Bir unutmamak borcum vardı
İşte şimdi anıyorum
Kucak dolusu selâm
Yattığın yere
2015