Boran Şiiri - Mustafa Kolay

Yıl bin dokuz yüz on dört
Mevsim bahar, aylardan mart.
Toplar boran olup yağarken gökten,
Kanlı tepeler oluştu etten, kemikten.

Boğaza girip demir atmak için felaket,
Egede onlarca gemi, müthiş bir hareket,
Sarıldı dört bir yandan koca bir memleket.
İşte durum böyleydi, buydu vaziyet.

Ve işte
Benim şahadetle dolu bardağımm,
Kederle dolu kaderim,
Kanla, şanla dolu vatanım,
Kaderine boyanmış bayrağımdı bu.

Hamilton çevirmiş namlusunu,
Şiddetle döverken tabyaları
Son erine kadar? ehit olurken
Kahraman Dardanos erleri,

Hasan ile bendim kalan
Ceset yy? ynlarynyn arkasynda.
Biz, inatla ya? an mermilere,
Siperlerimizden fyrladyk dy? aryya.

Önce Allah diye ba? yrdy Hasan.
Sonra asyrlyk çynar gibi dü? tü kuca? yma.
Pi? man oldum bakty? yma bakaca? yma,
Bir kör kur? undu isabet eden? aka? yna.

Dikti gözlerini, bakty can,
Öyle masum bakyyordu ki
Parçalady yüre? imi akty kan.
Yakty beni, yykty gam.

E? er bu can uçup giderse benden,
Dedi, bir iste? im var senden,
Kaldyrdy elini soktu koynuna,
Bir ka? yt uzatty, saryldy boynuma.

Dedi, al bunu...
Fakat gelmedi sonu! ...

Hasan da gitmi? ti ya
Artyk tek bir umut vardy,
Vatanyn kurtulu? u için geride kalan,
Ve bir mucizeydi zuhur edecek olan.

Ve kalkyp gelecekti asyrlar önce ölen,
Ta Kilitbahirli Ka? ykçy Dede'den,
Hamiltonun gyrtla? yna yapy? an elden,
Kraliyet ordusunu yutan buluta kadar.

Ve tek bir candy sa? kalan;
Seyit Onba? y, koca yürekli adam!

O? in gemisi son hamleyi yapyp
Çanakkale'yi geçmek isterken
Onba? y bir topa bakty, bir bo? aza.
Koydu yüre? ini ortaya, saryldy topa.

La ilahe illallah dedi derinden.
276 kiloluk mermiyi aldy yerinden,
Çykty basamaklary, sürdü yuvasyna,
Çevirdi namluyu O? in gemisine
Ve yürü dedi yopun mermisine.

Yürüdü Top, hyzla yürüdü.
Çanakkale Boğazyny kan bürüdü,
Batyny kirli hayalleri suda çürüdü.
Hamilton döndü arkasyna ürüdü.