Bora Zihni Şiirleri - Şair Bora Zihni

Hani, bana hep sarılmak isterdin ya anne.
Kaçardım.
Büyüdüm ben artık anne, derdim.
Hani, gel bir koklayayım oğlum, derdin ya anne.
Bıkardım.
Büyüdüm ben artık anne, derdim.

Biliyorum unutamayacağım seni.
Unutamıyacağım dudaklarımı dağlayan o kor buselerini.
Belki sabahlara kadar uyuyamayacak,
Mecnu'na haykırırcasına karanlıklara haykıracağım adını.
Belki isyan edeceğim yaradana.
Belki, kadehlerde beliren gözlerine haykıracağım

Suçlamak,
Seni deli gibi seven kalbimi acımasızca,hoyratça suçlamak.
Suçlayıp ta ayrılmak, ayrılıkların en kötüsü.
Oysa ,o yürekle sevdim seni,o gözlerle güldürdüm gözlerini.
Mahkum ettiğin o duygularımla,
Bir hazine gibi sundum sana sevgimi.

Susamışlığın sonunda,
Yağmurlarda seviş benimle.
Erimeyen karın,
Donmayan suyun,
Bitmeyen arzunun,
İmkansızın içinde

Bir ordasın, hayalde,
İçimde.
Taa uzakta.


Görmek için seni

Kafamda kara bulut, gözümde çiğse
Belli ki.
Akşam onun
Akşam şiirin.

Gözümde gözlerin, aklımda hayalin.

Sana söylediğim tüm itiraflarım gibi
Sana yazdığım, inanmadığın
Bütün şiirlerim yalan.
Hepsi yalan.,
Yalan Bitanem.

Herkes seni arar,seni sorar bana güzelim.
Kimdir bu dizelerindeki şansli dağ çiçeği diye.
Hayaldir derim inanmazlar.
Rüyadır derim,gülerler.
Gözlerimin ışıltısında,
Dizelerimin,yüreğimin içinde

Bir hüzünle doluyorsun içime.
Uçuyorsun serçe gibi avucumun içerisinden.
Ardından bakıyorum kanat çırpıp
Başka daldaki yuvana konuşuna.
Sonra, sonrası boş kalan eller,
Gökyüzüne ağlayan gözler,hasret ve hüzün.

Deli bir Bora gibi hayatına girip,
Örtülmüş bir yalnızlığın içinde
Tozlanan seni bulup,
Gün ışığına çıkarmak.
Ve
Belki bir ömür boyu ölüme sunmak.