Bora Oktay Şiirleri - Şair Bora Oktay

Getirmediki sevdiğimi bana zaman.Dört duvarın arasında ne kadar küçülürmüş insan,büyük duvarlar nekadar küçükmüş, yüreğim gibi...Ne feryatlar koptu bu odada ne ağıtlar hiç biri çıkmadı dışarıya tıpkı sevgimin sesini duyamadıkları gibi feryadımıda duyuramadı bu oda.Ne kadar sıcakmış ne kadar darmış oda... Sıcaklık cehennem darlık mezar sanki bana...Gözlerimi kapatmaktan korkar oldum görmek istemiyorum seni rüyamda hayal etmiyorum seni gelme artık rüyalarıma her sabah tekrar alışmak zor oluyor yokluğuna.Bir tebessüm etse gönlüm ne kadar güzel olur hayat ama gülemez artık yüzüm ne beklemeye layık biri var nede beklenmek istenen.Bu sefa mı? cefa mı? dedikleri şey nezaman biter ne zaman genişler yüreğim nezaman buzlar çözülürde yangınını söndürür ne zaman? ? ? ne mantık kaldı ne duygu ne de neyse ben sevdamı taşıyamam gülüm taşıyamam....

Sen benim gözümde bir hiçsin artık,
Nefretim aşkımı aştı bu gece
Bugün ki sözlerin söz müydü artık
Son sözün sabrımı aştı bu gece

Kolayca bitsin bu diyemedin de

... İstediğin zaman, rasladığın yerde
Kıyasıya olmalı beni vuruşun
Kanım günlerce akmalı caddelerde
Tam kalbime değmeli attığın kurşun
Ya kalbime ya alnımın ortasına
En can alacak yerime nişan al

Tadına doyamadığın bir sevdanın kollarında yolunu kaybetmekmiş.Kendini onda bulup tekrar tekrar aramakmış... Issız gecenin koynunda o yokken onunla olmakmış sevda.Onu başkasıyla düşünememekmiş.Kuş seslerini farklı duymak gülün kokusunu ona benzetmekmiş,kuşun kanadında aşkı farketmekmiş sevda.Kim sevmemişki leyla ve mecnun gibi kim kavuşamayınca yanmamış.Kalbimin acısına mı yansam yoksa onu bulamayışıma mı? Gözlerim onu arıyor bulamıyor bulsa bile karşısındakinin gönlü kuş olmuyor.Gidiyor geri,susuyor yine,kaçıyor ama giden yine gelmiyor... İki küçük kuş oluyor yüreği derede birbirine cilve yapan iki kuş.... Eskiye dönüyor gülümsüyor yüreği yanıyor,yine yanıyor sigarası içine çekiyor ama acısı dinmiyor.
Sevda dedikleri yürek yangınımı yoksa! sevdiğinin mutluğuyla mutlu olmak mı? ..........

Uykusuz geceleri katık ettiğim sevdamla sabretmeyi öğrendim
Öfkemi gülüşümle biledim
Herkabusumu düşlerimle süsledim
İçimde ikimize ait ikimizden bi umut büyüttüm
Bi büyük sevda için kendimden vazgeçtim
Her bilinmezliği ardında sen varsın diye seçtim

Sus konuşma artık; nekadar suçluyum ben,nekadar çaresizim,umutsuz bir girdabın içindeyim.Sus artık konuşma yeter; kolaymı tek kalmak kolaymı kuş seslerini dinlemek,hayal edecek hiç birşeyinin olmaması kolay mı? ? ? ... Sus yaaa artık yeter! Sevgisiz yaşanmadığını bende biliyorum sabrediyorum.Bastırılmış duygularımla bende senin kadar savaşıyorum.Sus dedim sus....Kırmamak istemiyorum seni.suusss... Yanan yüreğim sus bunları bende biliyorum
Yada konuş hiç susma biliyorum zaten ben kendimi. Konuş ki! ........
Kendimle yüzleşiyim bende....