Bor'un Dink Mahallesi

BOR DİNK MAHALLESİ
Ne Harım gibi namın oldu?

Ne İlaldı gibi adın duyuldu.

Oysa Kale Mahallesi yolundaydı.

Ne sessizdin Dink mahallesi.
Tüysüzler'in değirmeni olmasa,
Demiryolundan tren sesi duyulmazsa,
Öküz ile atlı arabada bulunmasa,
Ne sessizdi, Dink Mahallesi.
Çember çevirip ortalığı toza katarken,
Sabri amca'nın ceviz ağacını taşlarken,
Eşeğin sırtından toza yuvarlanırken,
Bizlerde olmasak ses çıkmazdı.
Ne sessizdi, Dink Mahallesi.
Horhor çeşme de, sela okurken
Tavuklara cenaze namazı kılardık,
Kör İsmail Cami duvarına top atınca da
Karakilit Rasim Ağa'dan kaçardık,
Yine de ne sessizdi, Dink Mahallesi.
Şavkuların Şükrü mazarrattı ama,
Kim aşağı kalırdı ondan sonra,
Biri ‘cız’dedimi enseye, tokatlar peşi sıra,
Kaç kaça bilirsen sokaktan sokağa,
Çocukluğumuzun güzelliği idi.
Ne sessizdi, Dink Mahallesi.
Mahalle kavgasından zuladaydık,
Hacırık yokuşundan azmı kaydık?
Dambulca’da batağa daldık.
Sabahtan akşama sokaktaydık.
Ne sessizdi, Dink Mahallesi.
Çim gediğinde çimerken,
Şişelere çömçe balığı dizerken,
Sapan elde Sinandı’da gezerken,
Arı yuvalarını bozduk çöp ile,
Yılanları yakaladık zevk ile,
Birde biz olmasak ne olacaktı?
Ne sessizdi, Dink Mahallesi.
Okçu Suyu'nda sıra kavgası vardı.
Parkta bekçi, çocuğuz diye kovardı.
Çoban, aşşık, kalem, gazoz kapağı,
Kumar desenlerde, kim anlardı onları,
Bir de, Bor Gazozu çekişip saydırırken,
Keyfimiz tam da doruktaydı.
Ne sessizdi, Dink Mahallesi.
Ekmek damından şepe dürümü ile,
Pekmezde kaynamışsa bir yerde,
Köfterde leğen sıyırırdık, el ile,
Çömlekte pişiyorsa eğer kelle,
Gel keyfim gel de,
Yine de ne sessizdi, Dink Mahallesi.
Kapı önünü süpürür, çıkar kadınlar,
Ellerinde kirmen, oya nakış ile konuşmalar,
Güssülerin İbrahim amcada kaynak su başında,
Duyulur sesi Kurtuluş savası marşıyla,
Komşularda yardımlaşma hat safhada,
Ne sessizdi, Dink Mahallesi.
Karpit patlatıp, tenekeleri havaya dikerken,
Tren yolunda kömür toplayıp, vagona atlarken,
Dut toplayıp, elma ile İstasyonda satarken,
Yapma denileni yapmayı marifet sayardık amma!
Mesaisi bitince duyulmasa Lütfü Baba'mın sesi,
Yaşanırmıydı sende sessiz?
Şimdi bensiz Dink Mahallesi.
ÖMER FETHİ GÜRER